10 pomysłów na świąteczny (i nie tylko) prezent dla dwulatka

17:44 Gosia Komentarzy: 6

Lada chwila w radio zabrzmi "Last Christmas" (a może już brzmi?), w telewizji pojawi się Kevin. To będzie znak, że najwyższa pora kompletować prezenty. Odnoszę wrażenie, że największe trudności sprawia dorosłym dopasowanie podarunku do wieku dziecka. No bo przecież to, co zachwyci trzylatka, niekoniecznie spodoba się pięciolatkowi - i na odwrót. Poniżej przedstawiam więc kilka propozycji prezentu dla dwulatka (przetestowane na własnym dziecku), które wg mnie z pewnością przypadną do gustu brzdącowi w tym wieku.

Figurki i zestawy z Peppą
Dwuletnie dziecko, które ogląda bajki, ma już zwykle swoich ulubionych bohaterów. Na topie jest bez wątpienia Peppa. Początkowo byłam sceptycznie nastawiona do tej bajki, dopóki nie obejrzałam kilku odcinków od początku do końca. Ciepła, sympatyczna, zabawna. Już mnie nie dziwi, skąd takie uwielbienie dla Peppy. Uwielbia ją i Lenka. Od kilku miesięcy nieustannie bawi się figurkami, które dostała od babci. Cudne są również gotowe zestawy nawiązujące do bajki, np. plac zabaw, kamper czy domek. Oczywiście, nie brakuje też zestawów z innymi bohaterami bajek, jeśli więc dziecko zapałało miłością do Maszy czy Elsy, bez problemu w sklepie znajdziemy nawiązujące do nich zabawki.

Interaktywny Kubuś Puchatek
Nie po raz pierwszy będę wyrażać swój zachwyt nad interaktywnym Kubusiem Puchatkiem (na blogu możecie przeczytać recenzję). Wspominam o nim ponownie, ponieważ obecnie jest to jedyna zabawka, którą Lenka bawi się niezmiennie już od ponad pół roku. A sami przyznacie, że w przypadku dwulatka jest to naprawdę niezły wynik. Polecam z czystym sumieniem.

Minikuchnia i warzywa do krojenia
Dwa, trzy lata to idealny wiek, aby podarować dziecku zabawkową kuchnię. Lenka chętnie udaje, że gotuje obiad, potem zmywa naczynia, układa talerze i sztućce. Dobrym dodatkiem do takiej kuchni może być zestaw drewnianych warzyw do krojenia. Ich krojenie to nie tylko fajna zabawa, ale i świetny trening dla dziecięcych dłoni i palców.

Książki do wycinania i rysowania
Ciekawym pomysłem na prezent dla dwulatka mogą być wszelkiego rodzaju książeczki. Lenka chętnie słucha o losach Kici Koci czy Kubusia Puchatka. Polecam również książeczki, które służą nie tylko do czytania, np. "Basia i zwierzaki" - to połączenie pełnego rodzinnego ciepła opowiadania o przygotowaniach do Świąt i zestawu kreatywnego, składającego się z plansz do wycinania i naklejek. Na planszach narysowane są zwierzęta, które po wycięciu można powiesić na choince.

Stempelki
Bardzo fajna zabawa plastyczna dla dwu-, trzyletnich dzieci. Kiedy Lenka dostała od nas stempelki, przepadła na długo, odciskając na kartce kolejne zwierzątka. Wybór stempelków jest bardzo szeroki, od zwierzątek, przez literki (to propozycja dla może troszkę starszych dzieci), po - jakżeby inaczej - Peppę.

Ciastolina
Oj tak, ciastolina to coś, co robi prawdziwą furorę, głównie za sprawą ciastoliny Play Doh i oferowanych do niej zestawów, takich jak kawiarenka czy babeczkowy festiwal. O ile zestawy będą odpowiednie raczej dla trzyletniego dziecka, o tyle samą ciastolinę można podsunąć już dwu-, dwuipółlatkowi (zalecam jednak zabawę pod nadzorem dorosłego, bo dziecko może nabrać ochoty na skosztowanie ciastoliny). Oczywiście w sklepach dostępne są również ciastoliny innych firm.

Piasek kinetyczny
Piasek kinetyczny to druga zabawka plastyczna, która od pewnego czasu święci triumfy. I powiem szczerze, wcale się nie dziwię. Sama uwielbiam się nim bawić. Piasek, podobnie jak ciastolinę, kupić można solo, jak i w zestawie z foremkami. Polecam, naprawdę świetna zabawa.

Znikopis
Rysowanie na znikopisie jest nie tylko fajne, ale i... bardzo ekonomiczne. Nie trzeba kupować kolejnych bloków, wystarczy zmazać i gotowe. Choć z drugiej strony może to być i wada - czasem warto zachować na pamiątkę pierwsze niedbałe rysunki dziecka, a do tego niezbędna jest tradycyjna kartka i kredka. Mimo to - znikopis gorąco polecam, szczególnie taki, który posiada dodatkowo "stempelki" o różnych kształtach.

Puzzle
Puzzle to jedna z tych ponadczasowych zabawek (obok np. klocków), które sprawdzą się jako prezent zawsze i wszędzie. Warto jednak pamiętać o tym, żeby do wieku dziecka dostosować liczbę elementów składających się na obrazek. Jeśli dziecko otrzyma puzzle zbyt skomplikowane, szybko się zniechęci i zamiast się bawić, będzie sfrustrowane. Dla dwulatka polecam puzzle CzuCzu, np. Safari albo Zwierzątka na wsi.

Karty obrazkowe
Jeśli nie znacie kart obrazkowych z serii Kapitan Nauka, pora to zmienić. To naprawdę świetne zestawy przeznaczone dla dzieci w różnym wieku. Karty dla dwulatków znajdziecie tu. My mamy m.in. "Angielski dla malucha. Pierwsze słowa". Polecam również karty z szablonami Zwierzęta, wydawnictwa Wilga.

Zaparcia nawykowe u dwulatka, czyli jak oswoić dziecko z kupą (cz. 1. - badania, dieta i leki)

14:38 Gosia Komentarzy: 8

Ujmując w skrócie, najważniejsze są dwie rzeczy: dużo błonnika i jeszcze więcej wody. Nie wystarczy jednak zwiększyć ilość błonnika, bo przy niedoborze wody może to doprowadzić wręcz do nasilenia problemu. Dziecko musi dużo pić, przy czym do ilości przyjmowanych płynów wliczają się też np. zupy. Jakie konkretne produkty warto włączyć, a jakie wykluczyć z diety dziecka?

Zapierająco działa m.in. ryż, ziemniaki, banany, czekolada  (czy ogólnie słodycze), kakao (ja zamiast kakao daję kawę zbożową). Wprowadzić należy produkty z wysoką zawartością wspomnianego włókna pokarmowego, np. wszelkie warzywa (ale odpada gotowana marchewka), kasze, pieczywo typu graham. Zapierać może żółtko jajka, więc ilość podawanych dziecku jajek też warto mieć pod kontrolą. Bardzo dobrze na jelita działają owoce z drobnymi pestkami, np. maliny, truskawki, kiwi, porzeczki, oraz oczywiście jogurty (ale prawdziwe jogurty, nie serki dla dzieci przeładowane cukrem).

Bardzo pomocne są suszone owoce, szczególnie suszone śliwki. Korzystałam z nich na dwa sposoby. Najpierw gotowałam kompot, a następnie śliwki z kompotu miksowałam z kefirem i tak powstawał koktajl. Do koktajlu dodawałam też zwykle odrobinę miodu. Oczywiście można też dodać inne owoce, np. wspomniane maliny czy kiwi. O dziwo, Lenka bardzo polubiła koktajl śliwkowy. Nie dawałam jednak za często, żeby się jej nie znudził. Zazwyczaj co 3-4 dni.

W walce z zaparciami niezastąpione są płatki owsiane, problem w tym, że nie każde dziecko lubi jeść owsiankę. Lenka niestety należy do tych, które za nią nie przepadają. Starałam się jednak jakoś te płatki przemycać. Zwykle mieszałam je z jogurtem i owocami. Można też oczywiście dodać suszone śliwki, ale przed podaniem warto je sparzyć (po prostu nasypać śliwek do garnuszka i zalać wrzątkiem, aż rozmiękną) albo - tak jak pisałam - wcześniej ugotować kompot. Robię też placuszki owsiane: płatki łączę z jajkiem, startym jabłkiem i cynamonem.

Teraz sposób, który poleciła nam znajoma gastrolog. Nasiona lnu, ale nie te zmielone, tylko w całości. Warto zacząć np. od jednej łyżeczki dziennie i przy braku rezultatów zwiększać ilość. Lence podawałam nawet 3-4 łyżeczki. Co ważne, len należy podawać codziennie, żeby pobudzić jelita do pracy. I co jeszcze ważniejsze, najpierw należy go sparzyć lub zagotować w małej ilości wody, aby wytworzył się śluz (ja robię tak, że nasypuję określoną ilość nasion do szklanki, zalewam niewielką ilości wrzątku i odstawiam, aż wydzieli się śluz i wszystko zgęstnieje; nic nie trzeba odcedzać). Tu też pojawia się problem, jak takie nasiona przemycić. Ja dodawałam (i nadal dodaję) np. do zupy, koktajlu, jogurtu, czyli do płynnych pokarmów, z którymi po prostu go łatwiej wymieszać.

Polecam prowadzenie dzienniczka, przynajmniej przez jakiś czas. Czyli bierzemy do ręki zeszyt i zapisujemy, co dziecko jadło każdego dnia (zapisujemy wszystko). To pomoże wyłapać, czy jakiś konkretny produkt działa zapierająco. Warto też znaczyć w kalendarzu dni, w których było wypróżnienie. To naprawdę ułatwia orientację w temacie.

Leki na zaparcia u dziecka

Do wszelkich leków na zaparcia podchodzę sceptycznie, może dlatego, że u Lenki kompletnie nie działały. Nie było w ogóle efektu po syropie Lactulosum. Słabo działały też makrogole, np. Forlax, Dicopeg Junior czy Xenna Junior. Warto wiedzieć, że makrogole są dość bezpieczne, bo nie rozleniwiają jelit. One działają na zasadzie pochłaniania wody (dlatego przy ich podawaniu dziecko musi naprawdę dużo pić!), a przez to zwiększania objętości stolca, w efekcie dziecko powinno częściej czuć potrzebę wypróżniania. Pediatra nas uprzedzał, że po Forlaxie mogą pojawić się nawet 3 kupy dziennie. No cóż, tak nie było. Mimo to lek podawałam przez kilka miesięcy, uzyskując przy tym wypróżnienia co 3-4 dni, bo przy niepodawaniu go w ogóle odstępy były jeszcze większe.

Czopki. Ciężki temat. Lenka bardzo się bała czopków. Po pierwszym przez długi czas powtarzała: "Lenka nie chce czopka", a mi się aż płakać chciało. Starałam się dawać więc jak najrzadziej, tylko w wyjątkowych sytuacjach, a więc kiedy np. nie było kupy przez 6 dni. Aż takie odstępy zdarzały się jednak na szczęście dość rzadko, więc przez ten rok walki z zaparciami czopka podałam tylko kilka razy.

Podstawę w przypadku zaparć u dziecka stanowi dieta i to od jej zmiany - nieraz bardzo drastycznej - trzeba zaczynać. Stosowanie jakichkolwiek leków należy skonsultować z pediatrą. 

Co jednak zrobić, kiedy dieta jest w porządku, a zaparcia nadal są? Tu problem się komplikuje, bo to oznacza, że źródła szukać trzeba w psychice i w pojawiającym się akurat w okolicach 2. roku życia lęku przed wypróżnianiem. Skąd ten lęk i jak go pokonać, o tym w drugiej części.