Jak mówi półtoraroczne dziecko?

14:26 Gosia Komentarzy: 2

Pisałam niedawno o tym, jakich słów używa Lenka. W ciągu dwóch miesięcy jej słownik się wyraźnie poszerzył, ale tym razem chciałabym się skupić nie na tym, CO mówi, ale JAK. Czyli - w jaki sposób konstruuje wyrazy i jakie głoski potrafi wymawiać. Logopedą nie jestem (mrugnięcie do Magdy), ale proces nauki języka wydaje mi się fascynujący.

Zauważyłam, że Lenka często używa początkowej bądź końcowej sylaby. W zależności więc od sytuacji i kontekstu:

pa może oznaczać - pajacyk (taki do zakładania), czapa (czapka), lampa
bu zazwyczaj odnosi się do butów
mo oznacza, że coś jest mokre (Lenka używa tego "słowa", gdy wyciągam ubrania z pralki, a ona ściska w dłoni każdy ciuch po kolei i z błyskiem w oku mówi, że jest on mo)
mi zamiast miś (choć tu raczej szkopuł tkwi w samym ś)

Trudność sprawia jej wymówienie połączeń, w których jest samogłoska i. Przykładowo:

zamiast babcia mówi babci
zamiast niania mówi nana
problem sprawia też nie ma, zamiast którego mówi ni ma 

Zastępuje jedne głoski innymi. Tutaj zdecydowanie prym wiedzie głoska l, zamiast której pojawia się j, np. Oja zamiast Ola (ale już np. czasem zdarza się powiedzieć ala, zamiast aja <- samo ala to skrót od lala).

j pojawia się też w przypadku trudniejszych połączeń, np. juja zamiast Zuzia

Nieśmiało zaczynam się dopatrywać pierwszych zdań, czy raczej prób łączenia orzeczenia z podmiotem. Zdarza jej się np. powiedzieć Ni ma mama (w sensie: nie ma mamy).

Oczywiście wielu trudniejszych głosek jeszcze nie wymawia, ale ma na naukę sporo czasu. Np. zamiast brawo jest bawo.